روزای کرونایی مون

سلام دوستان 

میخوام به داستان زندگی براتون بنویسم .

یه طفل معصوم ، ۱۸ روزه بوده که پدر و عموش تو سوز سرمای زمستون تو راه برگشت به روستا گم میشن و نمیتونن روستا رو پیدا کنن و ازشدت سرما فوت میکنن.

این پسر بچه ی یتیم میشه ، وضعیت مالیشون خوب نبوده مادرش جاجیم میبافته میفروخته

کلاس پنجم بوده که به شهر میان و از همون موقع این پسر زیر دست فامیلاشون که کارگر میخواستن کارگری میکنه برای کمک خرح زندگیشون 

چند سال میره تهران کارگری میکنه سن سربازیش میرسه میره سربازی 

برمیگرده خوب درس میخونه رشته دبیری ، بورسیه دانشگاه سراسری قبول میشه 

دوران دانشجویی نامزد میکنه ، بعد اتمام درسش  با فشار مالی خیلی زیاد ازدواج میکنه 

هیچکس نبود که برای عروسیش ۱۰۰۰ تومن کمک کنه

بعد عروسیش یه مدت قرضای عروسی رو داد

بعدش با کمک همسرش شروع کردن برای جمع کردن پول برای خریدن خونه 

یکسال بعد به دنیا اومدن دخترش مریض شد 

سرطان داشت عمل و پرتودرمانی شد خداروشکر حالش بهتربود

خیلی زحمت کشیدن کم خوردن کم پوشیدن بلاخره بعد ۶ سال یه واحد آپارتمان خریدن 

وضعیت ساختمان اپارتمانشون خوب نبود چند نفر اقا و خانم بودن که واحدشونو مکان کرده بودن این اقا ازوضعیت خیلی ناراحت بودن به خاطر دخترکوچولوشون نمیتونستن اونجا بمونن بازم شروع کردن به پول جمع کردن و وام گرفتن یه قطعه زمین خریدن 

با مشقت خیلی زیاد اون زمینو ساختن تا پارسال به اون میرسیدن 

خونه ساختن خیلی سخته و پرهزینه 

پارسال از اول سال حالش بد بود همش میرفت دکتر اما جواب درستی نمیدادن بلاخره مهرماه حالش بد شد و رفت کما 

اون موقع فهمیدن نارسایی کبد و واریس مری داره 

دیابت شدیدش زده بود کبدش

چندین روز ای سیو بستری بود خدا دوباره به خانواده ش بخشیدش برگشت خونه 

اما حالش خوب نبود روزی بیشتر از ۱۰ تا قرص میخورد ، خیلی خیلی لاغر شده بود

متاسفانه با اون وضعیت بدش حدود ۲۰ روز پیش کرونا گرفت 

الان حالش خیلی وخیمه 

تو آی سیو جا نیست برای بستریش تو بخش بستریه

شوهرخواهرعزیزم واقعا مثل یه برداره برام هیچوقت تو این ۲۴ سال کوچکترین بی احترامی ازش ندیدم ، خیلی خیلی ادم خوبیه

نمیدونم خدا چرا ادمای خوبو بیشتر امتحان میکنه 

بیچاره تو این ۵۰ سال زندگیش روز خوب خیلی کم داشته

واقعا لیاقتش اینهمه درد و بیماری نیست

دلم برای دخترش میسوزه از اول به دنیا اومدنش پدرش مریضه

الان هر روز پدرش جلوی چشماش پرپر میشه و این جز گریه هیچکاری نمیتونه بکنه

الان چهار روز مادر دختر کلا بیمارستانن شبا هم اونجا میمونن نمیان خونه 

خواهرم چند روزه هیچی نمیخوره

تو روخدا برای سلامتی شوهر خواهرم دعا کنین خیلی محتاج دعا و انرژی مثبتیم